لباس عروس یکی از نمادین ترین نمادهای عروسی ست
لباس عروس در طول زمان از دوران باستان تا امروز بین فرهنگ های متفاوت دچار تغییر و تحول شده است. که در اینجا نگاهی داریم به مسیر تحول لباس عروس.
زمان قدیم عروس ها لباس خاصی برای پوشیدن نداشتند به سادگی بر اساس سلیقه و ترجیح شخصی و موقعیت اجتماعی در هر رنگ و شکلی بود. در یکسری فرهنگها سنت و اعتقاد تعیین کننده رنگ لباس بود و همچنان رواج دارد.
چین و هند یکی از با قدمت ترین فرهنگ ها هستند که عروسها در روز عروسیشان قرمز میپوشند نماد خوشبختی ست. لباسها با جزییات زیاد بسیار زیبا و پر جلوه اند و همانطور که شهرت دارند یکی از سنتی ترین مراسم ها را دارند.
قرون وسطی
در قرون وسطی بهترین لباس خود را برای روز عروسی انتخاب میکردند. رنگها جایگاه ویژه ای داشتند لباس عروس منوط به تک رنگ سفید نبوده است. در اروپا از رنگ آبی به نماد وفاداری و از رنگ سبز به نماد زندگی و باروری برای لباس عروس و از تاج های به شکل گل برای دفع خطر و بدی استفاده می شده. در ایتالیا از رنگ زرد و طلایی، در اسپانیا از مشکی و فرانسه از رنگ سفید بیشتر استفاده می شده است.
شنل مد شده از اسکاندیناوی ریشه گرفته است. در حالی که عروسهای اسکاندیناوی از شنل نیز برای تغییر آب و هوایی استفاده میکردند. شنل برای اضافه کردن کمی ظرافت به استایل عالی ست و برای مراسم هایی که در فضای باز و سرد هست انتخاب خوبی ست.
رنسانس
زمان رنسانسی ها بین عروس های اشرافی و سلطنتی لباس های شیک و پر زرق و برقی از ابریشم، خز، مخمل و زیورآلات گران قیمت برای نشان دادن ثروت و جایگاهشان مرسوم بوده است.
مد شدن لباس سفید برای عروس
زمان ویکتوریا لباس عروس سفید در سال 1840 توسط ملکه ویکتوریا در عروشیس با شاهزاده آلبرت محبوبیت پیدا کرد. او یک لباس ساتن سفید با قسمت های کار شده با تور پوشیده بود. لباس سفید نماد خلوص و پاکی ست. لباس او متفاوت با لباس های رنگارنگ و پر زرق و برق عروس های سلطنتی بود. پس از او لباس عروس سفید یک نماد در دنیای مد و فشن برای عروسی شد.
مدرنیته
لباس عروس در زمان ویکتوریا دچار تحولی عظیم شد. که این تحول با ایجاد رقابت بین طراحان موجب شد هر طراح لباس سلیقه و ابتکار خودش را در طراحی لباس عروس به کار برد. همین امر حجم تنوعی عظیم از لباس عروس را برای سلایق مختلف فراهم کرده است.